Thursday 21 April 2011

saya terharu~ =')

Otak terhakis mendesak lenaku.
Terasa jauh tapak yang berdetik.
Jangan di undang pagi yang gersang.
Sepi melahap kotak rasa ku.
Langit yang buntu bukan mainan akal.
Cahaya lintang-pukang itu merobek mataku.
Salahkah aku mendesak cahaya tembusi hati?
Senyumannya yang kaku menyoal duga ku.
Akal ku mati disini.
Suara angin yang berkias mengajak ku pergi.

kepada anda yang tahu apa itu konotasi, anda akan tahu apa yang di atas ni...ni laa konotasi aku buat untuk persembahan subjek yg Pak AGI ajar....
nak cter ckit pengalaman time wat psembahan tu~
fuhhhhh~ berasap beb.....hahaha
bukan berasap sebab best tp MENGGIGILLLLL siotttttt!!!
nak nyanyi sangat kennn...hah!abes sume pitch sume bterabur...suara mcm naik tingkat 10,then terjun bwh...tangan mcm kena parkinson....CAYALAH KAU AYU!!!memang TERUK giler!
tp apa pulak motifnye entry aku ni ken....
terharu SEBAB????
huhuhu....dengan ini,saya menyatakan keterharuan saya kerana konotasi saya itu telah dibaca oleh PAK AGI dihadapan kawan2 saya!!
ALLAH saja yang tahu perasaan terharu saya ketika itu....
TERIMA KASIH PAK AGI!!
sesiapa yang dalam dunia sastera mesti kenal sangat dengan PAK AGI @ AYAH AGI @ Abdul Ghafar Ibrahim...alaa,yang anak die pelakon tu...Gibran Agi...kenal??haa,korang mesti kenal Ruhil Syafinaz ken??pengacara Wanita Hari Ini tu....haa,tu menantu Pak Agi...bersamaan dengan isteri Gibran...klu xkenal jugak,korg google laa beb.....~! apa guna teknologi...
papepun, saya sekali lagi mengucapkan terima kasih kepada Pak Agi dan saya terharu~ =')

No comments:

Post a Comment